Kartka przedstawia grupkę młodych amiszów.
Amisze to chrześcijańska grupa protestancka wywodząca się ze Szwajcarii, konserwatywny odłam mennoitów żyjący w USA. Założycielem ich Kościoła był Jakub Amman który w 1693 doprowadził do secesji swoich zwolenników ze wspólnoty szwajcarskich mennonitów żyjących na emigracji w Alzacji.
Większe wspólnoty można spotkać głównie w rolniczych okolicach stanów USA: Pensylwania, Iowa Missouri, Indiana i Ohio (łącznie w 28 stanach) oraz kanadyjskiej prowincji Ontario, ale także w Ameryce Środkowej, przy czym 80 proc. populacji żyje w Pensylwanii, Ohio i Indianie. Hrabstwami, w których mieszka najwięcej Amiszów są: Holmes w Ohio, Lancaster w Pensylwanii oraz Elkhart i LaGrange w Indianie.
Szacuje się, że w USA i Kanadzie cała ich społeczność liczy ponad 235 tysięcy wyznawców i rośnie.
W chwili obecnej w Europie, skąd się wywodzą, nie istnieją wspólnoty amiszów. Podejmowane były jednak w latach 90. XX wieku próby osadnictwa w Polsce. Jedna rodzina tego wyznania, która przybyła ze Stanów Zjednoczonych Ameryki w 1993 roku i stanowi pozostałość tej misji, mieszka obecnie w miejscowości Cięciwa. Amisze nie akceptują nowoczesnej techniki. Nie korzystają z elektryczności (tylko najbardziej ortodoksyjne zbory),
samochodów, telewizji, fotografii i innych nowoczesnych wynalazków.
Praktycznie w całości zajmują się rolnictwem i rzemiosłami z nim
związanymi. Amisze stawiają swoje zasady ponad oficjalnym prawem. Na tym tle
dochodziło niejednokrotnie do konfliktów pomiędzy wspólnotami amiszów a
rządem USA. Jako pacyfiści nie służą w wojsku i nie odbywają szkolenia
militarnego. W latach 50., gdy wprowadzono obowiązkowe ubezpieczenie społeczne,
amisze uznali, że dla nich to wspólnota jest ubezpieczeniem, które
zapewnia ochronę, opiekę nad chorymi i starymi. Zgodnie z zasadą
niepobierania pomocy od rządu odmówili płacenia składek, co doprowadziło
do najazdów służb skarbowych na ich farmy oraz konfiskat i licytacji
dóbr. Ostatecznie Kongres zwolnił członków ich wspólnoty z obowiązku
ubezpieczeniowego. Nie pobierają też zasiłku dla bezrobotnych ani żadnej
innej formy opieki społecznej od państwa. Dla członków wspólnoty,
którzy muszą ponieść koszty leczenia, organizują specjalne fundusze
łożące na ten cel. Amisze nie wysyłają dzieci do szkół publicznych i uważają, że nie
potrzeba im wykształcenia wyższego niż podstawowe do wieku 14 lat.
